احمدی، سیدعباس و همکاران (1393). «تبیین زمینهها و مؤلفههای جغرافیایی-فرهنگی ظهور و فراگیری مذهب تشیع در ایران»، جغرافیا، ج 41، ش 12، ص 257-278.
اسدی، شهام (۱۳۹۶). «بررسی ارکسترایون و پهنهبندی سطوح در فرش ایرانی»، پژوهش در هنر و علوم انسانی، ج 6، ش 2، ص 135-155.
اشرف، احمد (۱۳۷۳). «بحران هویت ملی و قومی در ایران»، ایراننامه، ج 47، ش 12، ص 521-550.
افشاری اصل، ایرج (۱۳۹۰). «بررسی مؤلفههای دینی در شکلگیری آیینها و نمایشگونههای ایرانی»، نمایش، ج 149، ش 13، ص 101-105.
امینی مفرد، تقی (۱۳۸۳). «بررسی تطبیقی نیایش در آیینهای ایرانی با نیایش در اسلام»، ادبیات فارسی، مشهد، دانشگاه آزاد مشهد، ج 1-2، ش 0، ص 151-175.
ایزدهی، سیدسجاد (۱۳۸۹). «نوگرایی در فقه شیعه»، کتاب نقد، ج 54، ش 1، ص 141-174.
توال، فرانسوا (۱۳۸۲). ژئوپلیتیک شیعه، ترجمۀ کتایون باصر، تهران، ویستار.
جعفری تبریزی، محمدتقی (۱۳۷۵). ترجمه و تفسیر نهجالبلاغه، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
جعفرینژاد، سیدابوالفضل (۱۳۸۶). «نفوذ فرهنگ، زبان و ادبیات فارسی در فرهنگ و هویت ملی هندوستان و شبهقاره»، نامۀ پارسی، ج 42، ش 12، ص 97-120.
جهانبزرگی، احمد (۱۳۸۹). «اسلامیت، عدالت، آزادی: دال مرکزی گفتمان انقلاب اسلامی»، زمانه، ج 96، ش 9، ص 15-15.
حاجسیدجوادی، حسن (۱۳۴۹). «تأثیر زبان و ادبیات فارسی بر روی زبان و ادبیات سایر ملل»، هنر و مردم، ج 98، ش 1، ص 2-9.
خزاعی، علی و همکاران (۱۳۹۶). «مؤلفههای نیل به تمدن نوین اسلامی در آثار و اندیشۀ امامین انقلاب اسلامی و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، مطالعات بینرشتهای دانش راهبردی، ج 29، ش 29، ص 29-52.
دماوندی کناری، علی (۱۳۹۶). «بررسی منازعۀ قدرت در ساختار جمهوری اسلامی ایران»، پژوهش ملل، ج 24، ش 2، ص 143-155.
دورانت، ویلیام جیمز (۱۳۹۱). تاریخ تمدن، ترجمۀ حسین کامیاب، محمدامین علیزاده و لیلا زارع، تهران، انتشارات بهنود.
ـــــــــــ (۱۳۷۸). مشرقزمین؛ گاهوارۀ تمدن، ترجمۀ احمد آرام، عسکری پاشائی و امیرحسین آریانپور، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ج 1 (تاریخ تمدن).
رشادتی، محمدمهدی (۱۳۸۶). «حکومت مبتنی بر نظریۀ ولایت فقیه از منظر امام خمینی»، انسانپژوهی دینی، ج 13-14، ش 4، ص 3-20.
رکابیان، رشید (۱۳۹۷). «دستاوردهای آموزشی و علمی چهلسالۀ انقلاب اسلامی»، مطالعات انقلاب اسلامی، ج 55، ش 15، ص 7-34.
زارعی، اسداله و همکاران (۱۳۹۸). «روایت ایرانی و تقلید از روایت غربی در سینمای ایران»، باغ نظر، ج 73، ش 16، ص 53-64.
زرینکوب، عبدالحسین (۱۳۷۶). کارنامۀ اسلام، تهران، امیرکبیر.
سمواتی، زهرا و همکاران (۱۳۹۵). «تحلیلی بر جایگاه زن و خانواده در برنامههای توسعهای در اسناد فرادستی نظام»، مطالعات توسعۀ اجتماعی ایران، ج 30، ش 8، ص 49-68.
سیاهپوش، امیر (۱۳۹۹). «بررسی دستاوردهای اقتصادی انقلاب اسلامی ایران»، سیاست، ج 55، ش 50، ص 861-881.
فنایی اشکوری، محمد (۱۳۸۸). «فلسفۀ اسلامی در ایران معاصر»، حکمت اسراء، ج 2، ش 1، ص 144-111.
فولر، گراهام ای. (۱۳۷۳). قبلۀ عالم: ژئوپلیتیک ایران، ترجمۀ عباس مخبر، تهران، نشر مرکز.
قاسمی، بهزاد (۱۳۹۷). «ژئوپلیتیک محور مقاومت و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران بر اساس گفتمان انقلاب اسلامی»، آفاق امنیت، ج 38، ش 11، ص 5-33.
شاذلی قطب (سید قطب)، سیدابراهیم حسین (۱۳۷۸). نشانههای راه، ترجمۀ محمود محمودی، تهران، نشر احسان.
کرمانی، طوبی (۱۳۷۸). «ماهیت و معیارهای گفتوگوی تمدنی»، قبسات، ج 14، ش 4،
ص 104-111.
کلانتری، ابراهیم و میثم بلباسی (۱۳۹۷). «مدلهای حکومت قابل طرح بر اساس نظریۀ ولایت فقیه با تأکید بر اندیشۀ علمای شیعه از عصر صفویه تا دورۀ معاصر»، جستارهای سیاسی معاصر، ج 30، ش 9، ص 103-132.
کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، (1407). الکافی، دار الکتب الاسلامیه، ج ۱، ص ۲۹۴.
کمپفر، انگلبرت (۱۳۶۳). سفرنامۀ کمپفر، ترجمۀ کیکاووس جهانداری، تهران، خوارزمی.
گروه اقتصادی (۱۳۹۷). «دستاوردهای انقلاب اسلامی»، بازار و سرمایه، ش 106، اسفند،
ص 77-80.
گلافروز، محمد (۱۳۹۴). «نقش ژئوپلیتیک انرژی بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، سیاست جهانی، ج 13، ش 4، ص 199-224.
لوبون، گوستاو (۱۳۹۴). تمدن اسلام و عرب، ترجمۀ محمدتقی فخر داعی گیلانی، تهران، بدرقۀ جاویدان.
لوکاس، هنری استیون (۱۳۸۳). تاریخ تمدن: از کهنترین روزگار تا سدۀ ما، ترجمۀ عبدالحسین آذرنگ، تهران، سخن.
مجتهدزاده، پیروز (۱۳۸۵). «ایران: تمدنی کهن و ملتی جدید (1)»، سیاست داخلی، ج 1، ش 1، ص 146-117.
مرکز صهبا (۱۳۹۰). دغدغههای فرهنگی: شرح مزجی یکی از بیانات محوری مقام معظم رهبری در سال 1373 با استفاده از دیگر بیانات معظمله، تهران، مؤسسۀ ایمان جهادی.
مطهری، مرتضی (۱۳۸۹). خدمات متقابل اسلام و ایران، تهران، صدرا.
ــــــــــــ (۱۳۸۷). مجموعه آثار، تهران، صدرا.
ممانی، حمید و همکاران (۱۳۹۷). «مؤلفههای معماری ایرانی-اسلامی و نقش هویتبخش تزئینات»، هنر و تمدن شرق، ج 21، ش 6، ص 37-46.
میرحیدر، دره (۱۳۴۳). «اهمیت سیاسی موقعیت جغرافیایی ایران»، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، ج 45، ش 12، ص 83-103.
نبئی، ابوالفضل (۱۳۶۱). «نوروز ایرانی در تقویم اسلامی»، جستارهای نوین ادبی، ج 60، ش 15، ص 738-703.
نصر، سیدحسین (۱۳۷۴). «برخورد تمدنها و سازندگی آیندۀ بشر»، در: نظریۀ برخورد تمدنها (هانتینگتون و م‍ن‍ت‍ق‍دان‍ش)، تهران، مؤسسۀ چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، ص 121-140.
نکوئی سامانی، مهدی (۱۳۹۵). «محوریت اهلبیت در وحدت اسلامی»، فرهنگ زیارت، ج 27، ش 7، ص 103-120.
هانتینگتون، سمیئول (۱۳۷۸). برخورد تمدنها و بازسازی نظم جهانی، ترجمۀ محمدعلی حمید رفیعی، فرهنگ و اندیشه 1، تهران، دفتر پژوهشهای فرهنگی.
ولایتی، علیاکبر (۱۳۸۲). پویایی فرهنگ و تمدن اسلام و ایران: از پیدایش تا شکوفایی، تهران، وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات.
Arberry, Arthur John (1953). The Legacy of Persia, London, Oxford Clarendan Press.
Attride-Stirling, Jennifer (2001). “Thematic networks: An analytic tool for qualitative research”, Qualitative Research 1 (3), p. 385-405.
Blacksell, Mark (2006). Political Geography, London, Routhledge.
Louis, Peter (1979). The Persian Priuee, London, Templeton.
Wilkinson, J. C. (1975). “The Julanda of Oman”, Journal of Oman Studies, p. 97-108.
)
