آقائی، علی اکبر (1389). «آسیب اجتماعی و تهدید امنیتی: بررسی موردی اوباشگری»، دانشنامه، س ۳، ش ۹، ص ۳-۲۲.
افتخاری، اصغر (1391). «شاخصهای سنجش تهدید»، راهبرد دفاعی، س ۵، ش ۱۸، ص ۱-۲۲.
امیری، عبدالرضا (۱۳۹۱). «مطالعه فرایند و متغیرهای مؤثر بر امنیتی شدن بحرانهای اجتماعی در ایران»، پژوهشهای مدیریت انتظامی، س ۷، ش ۲، ص ۲۱۹-۳۷.
بیانات آیت الله خامنهای، دسترسی در: https://farsi.khamenei.ir/.
تاجیک، محمدرضا (1386). «ایران و انقلابهای رنگی»، رهیافتهای سیاسی و بین المللی، ش ۹.
——— (1384). گفتمان و تحلیل گفتمانی، تهران، فرهنگ گفتمان،.
——— (1379). مدیریت بحران، تهران، جلالی، ۱۳۷۹.
حافظ نیا، محمدرضا. مقدمهای بر روش تحقیق در علوم انسانی، تهران، سمت، ۱۳۸۵.
حجت الله، فراهانی و حمیدرضا عریضی. روشهای پیشرفته پژوهش در علوم انسانی، اصفهان، جهاد دانشگاهی اصفهان، ۱۳۸۴.
حسینی، حسین. «بحران چیست و چگونه تعریف میشود؟»، امنیت، س ۵، ش ۱-۲، ۱۳۸۵، ص ۷-۵۲.
———. «تصمیم گیری در بحران: گذار از رویکردهای تحلیلی به رویکرد طبیعی»، مدیریت بحران و وضعیتهای اضطراری، س ۱، ش ۲، ۱۳۸۷، ص ۷-۴۸.
خاکی، غلامرضا. روش تحقیق با رویکردی به پایان نامه نویسی، تهران، کانون فرهنگی انتشاراتی درایت، ۱۳۷۸.
دارابی، رضا. «راهبردهای لجستیک بحران»، توسعه مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی، س ۶، ش ۲۱، ۱۳۹۰، ص ۷-۳۴.
دانایی فرد، حسن. «تئوری پردازی با استفاده از رویکرد استقرایی: استراتژی مفهوم سازی تئوری بنیادی»، دانشور رفتار، س ۱۲، ش ۱۱، ۱۳۸۴، ص ۵۷-۷۰.
رزقی شیرسوار، هادی. «مدیریت بحران در دانشگاه ها»، پژوهشنامه، ش ۵۱، ۱۳۸۹، ص ۱۳۹-۵۸.
شکری پور، سعید و دیگران. «اولویت گذاری عوامل موثر بر مدیریت مناسب سامانههای اطلاعاتی ناجا»، توسعه مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی، س ۶، ش ۲۱، ۱۳۹۰، ص ۱۶۳-۲۰۰.
عبداله خانی، علی. «بررسی و نقد نظریه امنیتی ساختن»، مطالعات راهبردی، س ۹، ش ۳، ۱۳۸۵، ص ۴۹۱-۵۱۱.
عصاریان، حسین. مفهومشناسی بحران، تهران، دانشگاه عالی دفاع ملی، ۱۳۸۳.
علیاصغری، محمداقبال. «بررسی علل وابعاد امنیتىشدن ناآرامیهای اجتماعى»، مدیریت بحران و وضعیتهای اضطراری، س ۱۳، ش ۴۵، ۱۴۰۰، ص ۱۲۵-۵۳.
گروه نویسندگان. مدیریت بحران، تهران، معاونت آموزش ناجا، ۱۳۸۶.
مانورینگ، مکس. «نسل چهارم جنگهای منطقهای چگونه است؟»، خبرگزاری تسنیم، دسترسی در: https://www.tasnimnews.com/fa/news/306345/17/12/1392
مدنی، سعید. آتش خاموش؛ نگاهی به اعتراضات ۱۳۹۸، تهران، مؤسسه رحمان، ۱۳۹۹.
مطلق، محمد. «بحران چگونه وضعیتی است»، پیام مدیران، ش ۴۰، ۱۳۸۴.
معمارزاده، غلامرضا و مهرزاد سرفرازی. «بررسی گامهای فرایند مدیریت بحران در سازمان»، پژوهشنامه، ش ۵۱، ۱۳۸۹، ص ۹-۷۶.
میتراف، ایان آی و گاس آنگناس. مدیریت بحران قبل از وقوع، ترجمهی محمود توتونچیان، معاونت تربیت و آموزش ناجا، تهران، مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامهریزی، ۱۳۹۲.
ناصر شعبانی. «مدل بررسی و تحلیل گذار پدیدههای اجتماعی و سیاسی به تهدیدات امنیتی در استان سیستان و بلوچستان»، ارائه شده در همایش ملی شهرهای مرزی و امنیت، چالشها و رهیافتها، ۱۳۹۱.
یوسفی رامندی، رسول. واکاوی ناآرامیهای ایران پس از خروج امریکا از برجام، تهران، راهبرد معاصر، ۱۳۹۷.
یوسفی رامندی، رسول و محمدمهدی یوسفی رامندی. «راهبردهای پیشگیرانه فعال بحران سیاسی ـ امنیتی مبتنیبر تحلیل ناآرامیهای سال ۱۳۹۷»، سیاست دفاعی، س ۲۸، ش ۱۱۲، ۱۳۹۹، ص ۹۷-۱۲۹.
Buzan, Barry et al. Security: A New Framework for Analysis, Lynne Rienner Pub, 1998.
Glaser, Barney G. “Conceptualization: On Theory and Theorizing Using Grounded Theory,” International Journal of Qualitative Methods, 1, no. 2 (2002), 23-38.