مدیریت احساسات به‌مثابه قدرت نرم با رویکرد اسلامی

نوع مقاله : مقالات پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‎آموخته دکترای تخصصی نهج البلاغه و پژوهشگر دانشگاه عالی دفاع ملی، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری مطالعات انقلاب اسلامی دانشگاه تهران و پژوهشگر دانشگاه عالی دفاع ملی، تهران، ایران

3 دانش‎آموختۀ کارشناسی ارشد گروه علوم سیاسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران

4 دانش‎آموختۀ کارشناسی ارشد گروه روابط بینالملل، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

اگر سیاست را به صورت تاکسیدرمی شده از احساسات خالی کنیم، واقعاً چیزی از سیاست باقی نمی‌ماند؛ زیرا عقلانیت و احساسات درهم‎تنیده هستند. یکی از حوزه هایی که احساسات در آن تأثیرگذار هستند، «قدرت نرم» است. با این تفاسیر، نوشتار حاضر به دنبال پاسخ به این پرسش است که چه نسبتی میان تهییج و مدیریت عواطف و احساسات و قدرت نرم وجود دارد؟ فرضیه پژوهش بر این گزاره استوار است که: باتوجه به اینکه یکی از اصلی‌ترین مؤلفه‌های قدرت نرم، پشتوانه مردمی حکومت است، یکی از کارکردهای مهم احساسات و عواطف، تقویت قدرت نرم حاکمیت و متعاقباً افزایش اقتدار ملی و بین المللی نظام سیاسی حاکم است. هدف اصلی از این پژوهش ارائه رویکردی اسلامی از مدیریت عواطف توسط پیامبر(ص) و امیرمومنان(ع) است، تا دولتمردان با تأسی از این بزرگواران، قدرت نرم حاکمیت را افزایش دهند. طبق یافته‎های پژوهش که مبتنی بر روش اسنادی است، ازجمله راه‌هایی که حاکمیت می‌تواند پشتوانه مردمی خود را ارتقاء بدهد، مسئله تهییج و مدیریت عواطف و احساسات مردم است. این پژوهش با بررسی عملکرد حکومت نبوی و علوی روشن ساخت که پیامبر خدا(ص) و امیرمومنان(ع) در عرصه‎های سیاسی- اجتماعی مختلف ازجمله در روابط بین‌الملل، در مقام احتجاج، در مواجهه با دشمنان، در مقام امربه‌معروف و نهی‎ازمنکر و در امورات جنگی عواطف مردم را در مسیر صحیح، مدیریت کرده‌اند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Managing Emotions as Soft Power with an Islamic Approach

نویسندگان [English]

  • Yasin Pourali gharajeh 1
  • Meisam Belbasi 2
  • Ali Gharahi 3
  • Mohammad Javad Hosseinnia Soteh 4
1 PhD student in Quran and Hadith University and researcher at the Higher National Defense University
2 PHD Student in Islamic Revolution Studies, University of Tehran, Tehran, Iran
3 Graduated from the Department of Political Science, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
4 Graduated from the Department of International Relations, University of Guilan, Rasht, Iran
چکیده [English]

If we consider politics as a taxidermy and empty it of passion, excitement and emotion, there is really nothing left of politics; Because rationality and emotion are intertwined. One area in which emotions are influential is "soft power." With these interpretations, the present article seeks to answer the question that What is the relationship between arousal and management of emotions and soft power? The research hypothesis is based on the statement that: Given that one of the main components of soft power is the popular support of the government, One of the important functions of emotions is to strengthen the soft power of the government and consequently to increase the national and international authority of the ruling political system. The main purpose of this study is to present an Islamic approach to the management of emotions by the Prophet (PBUH) and Amir al-Mu'minin (AS). To increase the soft power of the government by establishing these nobles. The method of the present research is based on the purpose, theoretical and developmental and based on the nature and method, "documentary". According to the research findings, one of the ways in which the government can increase its popular support is It is a matter of stimulating and managing the emotions and feelings of the people. This study examined the performance of the Prophetic and Alawite rule and clarified that the Prophet (PBUH) and Amir al-Mu'minin (AS) in various socio-political areas, including international relations, as a protest, in the face of enemies, as a famous commandment and prohibition. In denial and in war, they have managed the emotions of the people in the right direction.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Emotion Management
  • Islam
  • Soft Power
  • Prophetic Government
  • Alawite Government

مراجع

قرآن کریم.
‫ابن بابویه، محمد بن علی. ۱۴۱۳. من لا یحضره الفقیه‏. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
‫افتخاری، اصغر و علی کمالی اندانی و وحید کرباسی. 1394. «نظریه« قدرت نرم» در قرآن کریم؛ مطالعه تطبیقی گفتمان اسلامی و غرب»، پژوهشهای میان رشته‌ای قرآن کریم، س  ۶، ش ۱، ص ۹-۲۴.
‫جلالی، حسین. 1380. «درآمدی بر بحث «بینش»، «گرایش»، «کنش» و آثار متقابل آن ها»، معرفت، س  ۱۰، ش ۵۰، ص ۴۵-۵۵.
‫خوش فر، محسن و حسین عصاریان نژاد و سیدحمید جزایری. 1398. «ماهیت قدرت نرم مطلوب از منظر قرآن»، پژوهش های سیاست اسلامی، س  ۷، ش ۱۶، ص ۲۶۸-۲۹۳.
‫رسولی محلاتی، سیدهاشم. ۱۳۶۸. درس‎هایی از تاریخ تحلیلی اسلام. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
‫رضا، رشید. ۱۴۱۴. تفسیر المنار. بیروت: دار المعرفة.
‫زمخشری، جار الله محمود بن عمر. ۱۴۱۷. الفائق فی غریب الحدیث. بیروت: دارالکتب العلمیة.
‫سید رضی، محمد بن حسین. ۱۴۱۴. نهج البلاغه. قم: هجرت.
‫صادقی فسایی، سهیلا و ایمان عرفان منش. ۱۳۹۴. «مبانی روش شناختی پژوهش اسنادی در علوم اجتماعی؛ مورد مطالعه: تأثیرات مدرن شدن بر خانواده ایرانی»، راهبرد فرهنگ، س ۸، ش ۲۹، ص ۶۱-۹۲.
‫صفورایی پاریزی، محمدمهدی و حلیمه اخلاقی. ۱۳۹۶. «بنیادهای نظری سبک زندگی از دیدگاه قرآن کریم»، مطالعات اسلام و روان شناسی، س  ۱۱، ش ۲۰، ص ۱۷۷-۲۰۳.
‫طوسی، محمد بن حسن. ۱۴۰۷. تهذیب الاحکام. تهران: دار الکتب الإسلامیة.
‫عباس زاده، محمد و اکبر طالب پور و پناه شاهی مهسا. ۱۳۹۳. «مدیریت احساسات گامی در راستای توسعه جامعه شناسی احساسات»، مطالعات جامعه شناسی، س  ۷، ش ۲۴، ص ۷-۳۳.
‫فیض کاشانی، ملا محسن. ۱۴۱۵. تفسیر الصافی. تهران: مکتبة الصدر.
‫کریمی مله، علی. «تحلیل رهبری امام خمینی(ره) در جریان انقلاب اسلامی از منظر جامعه‎شناسی احساسات»، پژوهشنامه انقلاب اسلامی، س  ۵، ش ۱۶، ۱۳۹۴، ص ۲۳-۴۶.
‫کلینی، محمد بن یقوب. ۱۴۰۷. الکافی. تهران: دار الکتب الإسلامیة.
‫کوفی اهوازی، حسین بن سعید. ۱۴۰۲. الزهد. قم: المطبعة العلمیة.
‫کیانپور، مسعود و احسان آقابابایی. ۱۳۹۶. جامعه‌شناسی احساسات. اصفهان: دانشگاه اصفهان.
‫گرشاسبی، رضا و علی کریمی مله. 1396. «تحلیل رهبری امام خمینی (ره) در جنگ تحمیلی از منظر جامعه‌شناسی احساسات»، پژوهش های راهبردی سیاست، س  ۶، ش ۲۰، ص ۹-۳۴.
‫لک زایی، نجف و حمید حبیبی. «انواع قدرت نرم از دیدگاه قرآن کریم»، امنیت ملی، س  ۸، ش ۲۸، ۱۳۹۷، ص ۱۱-۴۰.
‫مایلی، محمدرضا و مریم مطیعی. ۱۳۹۵. «قدرت نرم در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، مطالعات روابط بین الملل، س  ۹، ش ۳۵، ص ۱۸۹-۲۰۸.
‫مجلسی، محمدباقر. ۱۴۰۳. بحار الأنوار. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
‫مطهری، مرتضی. ۱۳۸۹. مجموعه آثار. تهران: صدرا.
‫مکارم شیرازی، ناصر. ۱۳۷۱. تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الإسلامیة.
‫میرزایی، محمد. 1394. «قدرت نرم و منابع آن در آیینۀ آیات قرآن»، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، س  ۱۲، ش ۲۲، ص ۵۵-۷۸.
‫نجفی، محمد و زهره متقی و کمال نصرتی هشی. ۱۳۹۴. «سازماندهی نظام تربیت عاطفی براساس آموزه های قرانی»، س  ۲۳، ش ۲۹، ص ۴۹-۸۲.
‫نظری، علی اشرف و حنیف عموزاده مهدیرجی. ۱۳۹۹. «اضطراب و نقش آن در کنش سیاسی (مطالعه موردی: دانشجویان پسر دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران)»، پژوهش سیاست نظری، س  ۱۱، ش ۲۰، ص ۱۴۳-۱۷۱.
‫نوری، حسین. ۱۴۰۸. مستدرک الوسائل. فم: مؤسسة آل البیت علیهم السلام.
Condor, Susan, Cristian Tileagă, and Michael Billig. 2013. “Political Rhetoric,” In The Oxford Handbook of Political Psychology, 262-297. Oxford: Oxford University Press.
Elster‏, Jon. 1999. Alchemies of the Mind: Rationality and the Emotions. Cambridge: Cambridge University Press.
Escobar, Oliver. 2011. “Suspending Disbelief: Obama and the Role of Emotions in Political Communication,” In Politics and Emotions; The Obama Phenomenon, 109-128. Germany: Springer.
Gooty, Janaki, Shane Connelly, Jennifer Griffith, and Alka Gupta. 2010. “Leadership, affect and emotions: A state of the science review,” The Leadership Quarterly, Leadership Quarterly Yearly Review, 21 (6): 979-1004.
Hayden, C. 2012. The Rhetoric of Soft Power: Public Diplomacy in Global Contexts. Lanham, MD: Lexington Books.
Hoggett, Paul, and Simon Thompson. 2012. Politics and the Emotions; The affective turn in contemporary political studies. USA: Continuum.
Jasper, James M. 1998. “The Emotions of Protest: Affective and Reactive Emotions In and Around Social Movements,” Sociological Forum 13 (3): 397-424.
van Kleef, Gerben A., Arik Cheshin, Agneta H. Fischer, and Iris K. Schneider. 2016. “Editorial: The Social Nature of Emotions,” Frontiers in Psychology 7 (869), doi:10.3389/fpsyg.2016.00896.
Lancaster, Simon. 2015. Winning Minds; Secrets From the Language of Leadership. UK: Palgrave Macmillan.
Langlais, Stéphane. 2014. “The Meaning of Leadership in Political Systems.” Master’s degree, Sweden: Linnaeus University.
Marcus, G. E. 2000. “Emotions in Politics,” Annual Review of Political Science 3 (1): 221-250.
Nye, JS Jr. 1990. “Soft power,” Foreign Policy, no. 80: 153-170.
———. 2004. Soft Power: The Means to Success in World Politics. New York: Public Affairs.
———. 2008. The Powers to Lead. New York: Oxford University Press.
———. 2011. The Future of Power. New York: Public Affairs.
Redlawsk, David P., ed. 2006. Feeling Politics; Emotion in Political Information Processing. UK: Palgrave Macmillan.
Stets, Jan E., and Jonathan H. Turner. 2006. Handbook of the Sociology of Emotions. USA: Springer.
Tan, Hwee Hoon, and Gladys Wee. 2002. “The Role of Rhetoric Content in Charismatic Leadership: A Content Analysis of a Singaporean Leader’s Speeches,” International Journal of Organization Theory and Behavior 5 (3/4): 317-342.
Thomas, Linda, Ishtla Singh, and Jean Stilwell Peccei. 2004. Language, society and power : An introduction. London & NewYork: Routledge.
Turner, Jonathan H. 2007. Human Emotions: A Sociological Theory. London: Routledge.
Van Kleef, Gerben A. 2016. The Interpersonal Dynamics of Emotion. UK: Cambridge University Press.
Young, Richard O. 2017. Persuasive Communication: How Audiences Decide. NewYork: Routledge.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 19 دی 1400
  • تاریخ بازنگری: 19 فروردین 1401
  • تاریخ پذیرش: 20 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار